شرح قصيدة مناجاة عصفور لابي القاسم الشابي 2025

Uitleg van het gedicht “A Bird’s Monologues” van Abu al-Qasim al-ShabbiVeel mensen zijn geïnteresseerd in poëzie en literatuur. Sommigen van hen zoeken zelfs naar de betekenis van gedichten en zoeken naar verklaringen voor de prachtige poëzieverzen die mensen verspreiden. Al-Shabbi’s gedicht werd algemeen bekend, waardoor het de aandacht van velen kreeg. Deze belangstelling nam ook toe nadat het werd opgenomen in het schoolcurriculum, zodat het uitleggen van de betekenis ervan een interessant onderwerp werd voor volwassenen en kinderen, en dit artikel zal dit bespreken Referentiesite Een uitleg van het gedicht wordt voorafgegaan door een inleiding tot de dichter Abu al-Qasim al-Shabi, vervolgens de volledige tekst van het gedicht, vervolgens een uitleg van de verzen die in het schoolcurriculum zijn opgenomen, gevolgd door een uitleg van de betekenis van het gedicht. woordenschat in het gedicht, en de conclusie met de titels van de publicaties van Abu al-Qasim al-Shabbi.

Wie is Abu Al-Qasim Al-Shabi?

Een van de belangrijkste Tunesische dichters Dichters Hadithgeleerden, geboren in Tunesië In 1909 na Christus werkte zijn vader, sjeik Muhammad Al-Shabi, in de rechterlijke macht en groeiden zijn twee broers op onder de hoede van hun vader, die bekend stond om zijn rechtschapenheid en toewijding. De jongeman was zwak en ziek Met het hart Dit beperkte zijn bewegingsvrijheid en fysieke activiteiten uit bezorgdheid over zijn gezondheid. De ziekte verergerde en nam echter toe als gevolg van psychologische factoren en trauma’s die Abu al-Qasim niet lang leefde, aangezien hij op vijfentwintigjarige leeftijd stierf in 1934 na Christus. Ondanks zijn jonge leeftijd liet hij 132 gedichten na En een artikelZijn gedichtenbundel werd pas 21 jaar na zijn dood gepubliceerd. Een verzameling van zijn gedichten werd in het Frans vertaald en zijn levensverhaal werd gepresenteerd in een documentaire met de titel (Abu al-Qasim al-Shabi, dichter van liefde en vrijheid). De film won de hoofdprijs op het Khriba International Film Festival. Zijn graf werd in een heiligdom veranderd, er werden twee beelden uitgehouwen om hem te vertegenwoordigen, en zijn foto’s werden op vier Tunesische postzegels geplaatst. Sommige van zijn gedichten werden gezongen door de beroemdste zangers in de Arabische wereld, zoals Fairouz, Majda Al-Rumi en Muhammad Abdo.(1)

Zie ook: Uitleg van het gedicht “Voor kennis en duidelijke mening”.

Uitleg van het gedicht “A Bird’s Monologues” van Abu al-Qasim al-Shabbi

Het gedicht ‘A Bird’s Monologists’ is een van de mooiste Gedichten Arabisch en het meest delicate. Dit gedicht werd algemeen bekend en werd herhaald in Arabische literaire kringen. Het werd ook opgenomen in veel schoolcurricula in de Arabische wereld, maar het werd niet in zijn geheel opgenomen, maar eerder in delen verzen van het gedicht zullen in dit artikel worden opgenomen, en vervolgens zal alleen een uitleg van de verzen die in de leerplannen zijn opgenomen, worden opgenomen.

Tekst van het gedicht

Het gedicht “A Bird’s Monologues” van Abu al-Qasim al-Shabbi bestaat uit vijfendertig poëtische regels, gerangschikt in het volledige vers. De verzen zijn:

Oh, jij verdrietige, tweetende persoon hier
Bedwelmd door de vreugde van zijn gelukkige hart
Vervolgens tussen de schaduwen bewegen
De magische, betoverde openbaring van de lente
Zing, want er zijn lelies in die vlakten
Ze kijken naar je met een zichtbare waarnemer
Tweet: Er is genegenheid in mijn hart voor jou
Maar de genegenheid van een gevangen vogel
Zwermen duiven verlieten hem en vluchtten
Hij wordt gekweld door de fee van Al-Djur
Tweet en intimideer mijn rechterhand niet
Als vogels met mijn vreugde en mijn geweten
Maar het stof is op mijn gezicht neergedaald
Dus ik bleef als een gebroken nachtegaal
Ik hoor de geluiden van weeklacht en verdriet
Ik ben gevuld met mijn emoties en gevoelens
Tweet en maak je geen zorgen over mijn hart
Als een kapotte, verlaten concertzaal
Zing zijn hymne op het geluid van de lente
En schreeuw met de overvloed van je geboeide hart
Zing liedjes van schoonheid, want dat zijn ze
De geest van het bestaan ​​en de troost van de onderdrukten
Ik ben een zingende, zingende vogel
Maar in de stem van mijn depressie en mijn grommen
Het geluid van vogels windt me op omdat…
Vloeiend van warmte en zuiverheid
Er is niets mis met de aanwezigheid van mensen
Mijn hart is tevreden of mijn geweten is tevreden
Als ik naar hun gesprek luister, zal ik het begrijpen
Droogte die overloopt van zegen en apathie
En als ik bij hun menigte aanwezig was, zou je mij vinden
Wat zich tussen hen bevindt, is als een gevangen nachtegaal
Verenigd met mijn emoties en gevoelens
En mijn gedachten, mijn depressie en mijn geluk
De schaamte van het leven overweldigt mij alsof ik…
Van hen is er een vallei met paardebloemen en rotsen
Als ik zwijg, vervelen ze zich, en als ik iets zeg, verveel ik me
Ze klaagden over mijn idee en gevoel
Oh, de mensen die je hebt getroffen!
Dus ik vertelde het hen in mijn eenzaamheid en liefde
Geen van hen is alles behalve kwaadaardig en verraderlijk
Rond mensen op de loer liggen is een slecht lot
Hij verlangt voor hem de heerschappij over het hele bestaan
En hij gooide de banier naar een wilde, gek geworden man
Om zijn onuitblusbare oogst nat te maken
En de beschuldiging van zijn vergevingsgezinde hart wordt onderdrukt
Als ik het land binnenkom, zal ik dat doen
Carrie fladdert in de uitlopers
Waar de natuur zoet en charmant is
Ze balanceert tussen arrogantie en vulgariteit
Wat zou ik willen van de stad als die er niet meer is?
Tederheid met stromen verspild bloed
Wat zou ik van de stad willen als dat niet het geval is?
Ik heb medelijden met het geluid van het starten van de motor
Wat zou ik van de stad willen als dat niet het geval is?
Het betekent iemand anders dan de kwade onderdrukker
Wat zou ik willen van de stad als het bitter is?
Hij is het doelwit van alle wellust en losbandigheid
Oh, jij verdrietige, tweetende persoon hier
Bedwelmd door de vreugde van zijn gelukkige hart
Kus de bloemen van de lente en zing ze
De lachende, droevige ochtend zong
En drink van de prachtige, kronkelende bron
Tussen een dennenboom en een beek
En laat de tranen van de dageraad achter in de bladeren
Totdat de bruid van het licht erover sprenkelt
Misschien was het een opkomend gekreun
‘S Nachts, met pijn en onderdrukt
De oogleden van de ochtend lieten tranen vallen
Elegantie in Doha En bloemen

Verklaring van het gedicht

In dit artikel worden alleen de verzen uitgelegd die in het schoolcurriculum worden genoemd. Dit zijn elf poëtische regels die in volgorde zullen worden uitgelegd op basis van hun voorkomen in het schoolboek, en ze worden in deze volgorde gepresenteerd:

Oh, jij verdrietige, tweetende persoon hier
Bedwelmd door de vreugde van zijn gelukkige hart
Vervolgens tussen de schaduwen bewegen
De magische, betoverde openbaring van de lente
Zing, want er zijn lelies in die vlakten
Ze kijken naar je met een zichtbare waarnemer
Tweet en intimideer mijn rechterhand niet
Als vogels met mijn vreugde en mijn geweten
Ik hoor de geluiden van weeklacht en verdriet
Ik ben gevuld met mijn emoties en gevoelens
Tweet en maak je geen zorgen over mijn hart
Als een kapotte, verlaten concertzaal
Zing zijn hymne op het geluid van de lente
En schreeuw met de overvloed van je geboeide hart
Zing liedjes van schoonheid, want dat zijn ze
De geest van het bestaan ​​en de troost van de onderdrukten
Oh, jij verdrietige, tweetende persoon hier
Bedwelmd door de vreugde van zijn gelukkige hart
Kus de bloemen van de lente en zing ze
De lachende, droevige ochtend zong
En drink van de prachtige, kronkelende bron
Tussen een dennenboom en een beek

• Eerste vers: De dichter spreekt een vogel aan die dichtbij hem zingt en beschrijft zijn vrolijke stem, die een overweldigend geluk uitdrukt in de ziel van de vogel, wat de dichter inspireerde met de betekenissen van zijn gedicht.
• Het tweede huis: Daarin beschrijft de dichter de beweging van de vogel, zijn beweging tussen de kronkelende bomen en zijn gezang met een zoete stem, geïnspireerd door de magie en schoonheid van de natuur in de lente.
• Derde huis: Daarin vraagt ​​hij de vogel om door te gaan met tweeten, waarbij hij erop wijst dat de hele natuur zich verheugt over dit geluid en dat de bloemen de schoonheid van deze vogel aanschouwen terwijl hij zingt.
• Vierde huis: De dichter stelt het hart van de vogel gerust en roept hem op er niet bang voor te zijn, aangezien het een gevoelig en zachtaardig persoon is, net als vogels.
• Vijfde huis: De dichter vergelijkt zichzelf met een zingende vogel, terwijl hij de gedachten en gevoelens uitdrukt die in hem opkomen, die worden weerspiegeld in de droefheid en de betekenis van zijn stem.
• Zesde huis: De dichter spoort de vogel aan om te blijven zingen en benadrukt dat hij niet bang hoeft te zijn voor buitensporige droefheid om zijn hart, want het is erg moe, als een versleten en verwaarloosd muziekinstrument.
• zevende huis: Daarin roept hij de vogel op om te blijven zingen, zodat hij met zijn lied de details van het lenteseizoen kan vertellen, en de dichter roept de vogel op om zijn stem meer te verheffen en het verdriet van zijn hart te onthullen.
• Het achtste huis: In dit vers staat een beschrijving van de schoonheid van de stem van de vogel, die schoonheid verweeft met zijn zoete melodieën en een smaak aan het leven geeft die het droevige wegneemt.
• Negende huis: In deze regel herhaalt de dichter wat hij in de eerste regel zei, waarin hij de zangvogel beschrijft die zich verheugt in de charmes van de lente.
• Het tiende huis: De dichter beschrijft het uiterlijk van de vogel die tussen de bloemen beweegt, alsof hij ze kust, en prijst zijn gezang door hem uit te nodigen door te gaan met deze hymnen die de schoonheid van de gelukkige ochtend vergroten en hem glans geven, alsof het een hymne is waarvan betekenissen werden geïnspireerd door de magie van de natuur.
• Elfde huis: Het bevat een uitnodiging aan de vogel om water uit de bron te drinken, maar deze uitnodiging is slechts een beschrijving van de schoonheid van het tafereel en de magie van de natuur waarvan de bronnen tussen pijnbomen en rivieren stromen.

Zie ook: Gedicht van Al-Farazdaq in Zain Al-Abidin

Betekenissen van de woordenschat in het gedicht A Bird’s Monologues

Hier worden de vreemde en moeilijke betekenissen uitgelegd, die leerlingen misschien moeilijk te begrijpen vinden:

• Gelukzaligheid: Vreugde.
• Onzichtbaarheid: Enkelvoud meervoud van khamila, een boom die in elkaar gewikkeld is.
• Lelies: Een soort roos, het enkelvoud van lelie.
• Terno: Kijk al heel lang.
• religie: Je bent bang.
• Mijn aanpak: mezelf.
• Comfort: Huilen.
• Verdriet: Droefheid.
• Mashbouba: Gemengd.
• Genieten: Zorg.
• Muzikant: muziekinstrument.
• moduleren: Tweets in de ochtend.
• De geliefde: Vreugde.
• Doha: De grote boom heeft wervelende takken.
• Lente: Waterbron.
• Azaheer: Meervoud van bloemen, enkelvoudige bloem.

Zie ook: Het gedicht van Hafez Ibrahim in het Arabisch

Werken van de dichter Abi Al-Qasim Al-Shabbi

Abu al-Qasim al-Shabbi publiceerde veel verschillende teksten. Hieronder staan ​​de titels van al-Shabbi’s publicaties in chronologische volgorde, te beginnen met de oudste:

• O liefde.
• Prachtig Tunesië.
• Oorlog.
• De klacht van een wees.
• Donder lied.
• het haar.
• Rivier van liefde.
• Van gisteren tot vandaag.
• schittering van de waarheid.
• Poëtische verbeelding onder de Arabieren en het proces.
• Ik heb veel in mijn hart.
• God (tegen God)
• De zoon van mijn moeder (mijn broer)
• De onbekende profeet.
• Gebeden in de tempel van liefde.
• Pastorale.
• De wil om te leven.
• Mijn liedjes.
• Onder de takken.
• Het lied van Prometheus.
• Herkenning.
• Het hart van de dichter.
• Aan de tirannen van de wereld.
• Levensliederen.
• Correspondentie.

Hiermee wordt het artikel afgesloten na discussie Uitleg van het gedicht “A Bird’s Monologues” van Abu al-Qasim al-Shabbi Hij gaf een uitleg met een glimp van de dichter, voegde daarnaast de volledige tekst van het gedicht toe, legde vervolgens de verzen van het gedicht uit, ging vervolgens dieper in op de betekenis van de woordenschat en eindigde met een vermelding van de gepubliceerde werken van de dichter. Abi al-Qasim al-Shabi.