ما هو التشهد الاول – 2025

Wat is de eerste tashahhud? Wat is de juiste bewoording ervan, wat is de regelgeving en de regelgeving over het ervoor zitten, wat zijn de betekenissen van de woorden, wat is de juiste zithouding tijdens de tashahhud, en vele andere informatie die hij je uitlegt. Referentiesite In dit artikel wordt naast het uitleggen van de uitspraak over iemand die vergeet de Tashahhud te reciteren, per ongeluk of opzettelijk.

Wat is de eerste tashahhud?

De eerste tashahoed Het is de smeekbede die het gebed bemiddelt. Na het voltooien van de tweede uitputting in de tweede rak’ah van elk vier-rak’ah- of drie-rak’ah-gebed, Er is geen eerste getuige in het gebed dat uit twee rak’ahs bestaat, en het is niet beperkt tot het alleen uitspreken van de twee getuigenissen, maar het is eerder een naam voor de verzameling woorden die door de metgezellen zijn verteld, moge God er tevreden mee zijn. op gezag van de Boodschapper van God, moge God hem zegenen en vrede schenken, en het kreeg deze naam omdat het de twee getuigenissen omvat, in de zin dat iets bij zijn naam wordt genoemd.(1)

Zie ook: Voorwaarden, pijlers en plichten van het gebed

De formule voor de eerste tashahhud

Nadat we de vraag hebben beantwoord wat de eerste tashahhud is, zullen we de juiste formule leren kennen, en een van de meest correcte formules voor de tashahhud is:

• Groeten In godsnaam En gebeden En de goede dingenVrede zij met u, O Profeet, en Gods genade en zegeningen zij met ons en met de rechtvaardige dienaren van God. Ik getuig dat er geen god is dan God, en ik getuig dat Mohammed Zijn dienaar en boodschapper is.(2)
• Gezegende groeten, goede gebeden tot God, vrede zij met jou, o Profeet, en Gods genade en zegeningen zijn met ons en met de rechtvaardige dienaren van God. Ik getuig dat er geen god is dan God. Hij getuigde dat Mohammed dat is de Boodschapper van God.(3)
• Groeten De goede dingen Gebeden In godsnaam vrede op jou Oh De Profeet En Gods barmhartigheid en zegeningen, vrede Over ons en over de rechtvaardige dienaren van God getuig ik dat er geen god is dan God, en ik getuig dat Mohammed Zijn dienaar en boodschapper is.(4)

Zie ook: In welk jaar werd het gebed verplicht gesteld?

De uitspraak over de eerste tashahhud en het daarvoor zitten

De eerste Tashahhud en het daarvoor zitten is verplicht, en dit is de leer van de Hanafi- en Hanbali-scholen, en een verhaal op gezag van Malik, en de uitspraak van Dawud, en de meerderheid van de hadith-geleerden ging ernaar toe, en het is de uitspraak van Ibn Baz en Ibn Uthaymeen, en het bewijs daarvoor komt uit de Sunnah:(5)

• Op gezag van Abdullah bin Buhayna, moge God tevreden met hem zijn, zei hij: “De Profeet, moge Gods gebeden en vrede met hem zijn, leidde ons in gebed. Hij stond op voor de eerste twee rak’ahs voordat hij ging zitten. en vervolgde zijn gebed. Toen hij klaar was met zijn gebed, wachtten de mensen tot hij hem zou begroeten. Hij zei “Allahu Akbar” en knielde neer voordat hij de groet gaf, daarna hief hij zijn hoofd op en zei toen “Allahu Akbar”. hief zijn hoofd op en groette.” De prosternatie van de Profeet (moge God hem zegenen en vrede schenken) als gevolg van vergeetachtigheid bij het verlaten van de eerste tashahhud is een bewijs van zijn verplichting.(6)
• Op gezag van Abdullah bin Masoud, moge God tevreden met hem zijn, zei hij: De Boodschapper van God, moge God hem zegenen en vrede schenken, zei: “Dus als iemand van jullie bidt, laat hem dan zeggen: De groeten behoren aan God toe, en gebeden en goede dingen. Vrede zij met u, o Profeet, en Gods genade en zegeningen zij met ons en met de rechtvaardige dienaren van God.”(7)
• Op gezag van Abdullah bin Masoud, moge God tevreden met hem zijn, zei de Boodschapper van God moge God hem zegenen en vrede schenken : “Als je in elke twee rak’ahs zit, zeg dan: De groeten behoren aan God toe…”(8)
• Op gezag van Abdullah bin Abbas moge God tevreden zijn met hen beiden zei hij: “De Boodschapper van God, moge God hem zegenen en vrede schenken, leerde ons de Tashahhud, net zoals hij ons een soera uit de Koran leerde. Hij zei altijd: Gezegende groeten en goede gebeden behoren toe aan God op u, O Profeet, en Gods genade en zegeningen. Vrede zij met ons en met de rechtvaardige dienaren van God. Ik getuig dat er geen god is dan God, o God, en ik getuig van de boodschapper van God.(3)

Zie ook: Hoeveel zuilen van de islam zijn er en welke zijn dat?

Betekenissen van de woorden van de eerste Tashahhud

Nadat we weten wat de eerste tashahhud is, zullen we de betekenis van de woorden leren, die als volgt zijn:(9)

• Groeten: Meervoud van begroeting en begroeting: verheerlijking, en (de) in groeten betekent algemeenheid.
• Aan God: De L in (voor God) geeft specialisatie en recht aan, dus niemand verdient groeten behalve God de Almachtige, en niemand wordt begroet behalve God.
• En gebeden: Dat wil zeggen, de vijf dagelijkse gebeden, of alle gebeden waarin God wordt aanbeden, of alle daden van aanbidding, smeekbeden en andere vormen van aanbidding zoals angst, hoop, vertrouwen, zich tot God keren en angst dat God de Almachtige is hen waardig, en het is niet gepast voor iemand anders dan Hem.
• De goede: Het heeft twee betekenissen: de eerste: wat betrekking heeft op God, want aan Hem behoren de beste woorden, daden en beschrijvingen. De tweede betekenis: wat ook betrekking heeft op de daden van Zijn dienaren, de beste van hun woorden en daden behoren Hem toe .
• Vrede zij met jou, O Profeet: Wat hier met ‘vrede’ wordt bedoeld, is de naam van de Almachtige God, dus de betekenis is: God rust op de Boodschapper met bescherming en zorg. Er werd gezegd: ‘Vrede’ is een infinitief zelfstandig naamwoord dat onderwerping betekent, wat betekent dat we bidden voor de De Profeet zal veilig zijn voor elke aandoening en dit is tijdens zijn leven, maar na zijn dood bidden we voor hem om veilig te zijn voor de verschrikkingen van de Dag der Opstanding en we bidden voor zijn Sunnah en het is wettig dat deze wordt verworven door de handen van knoeiers.
• En Gods genade: Barmhartigheid omvat hier wat gewenst is en wat gevreesd wordt, wordt verwijderd.
• En zijn zegeningen: Verzameling van zegeningen, die overvloedige en constante goedheid zijn.
• Vrede zij met ons: Dat wil zeggen, tegen de aanwezigen, inclusief de imam, de mensen die achter hem bidden, en de engelen. Er werd gezegd: wat er bedoeld wordt is vrede zij met de hele natie van Mohammed.
• En tegen de rechtvaardige dienaren van God: Dit is een generalisatie na een specificatie, omdat de rechtvaardige dienaren van God iedere rechtvaardige dienaar in hemel en op aarde zijn, levend of dood, of het nu mensen, engelen of djinn zijn.
• Ik getuig dat er geen god is dan God: Dat wil zeggen, ik erken en belijd in mijn hart, sprekend met mijn tong, dat er geen ware godheid is behalve God.
• Ik getuig dat Mohammed Zijn dienaar en boodschapper is: Om Hem te gehoorzamen in wat Hij gebiedt, om te vermijden wat Hij verbiedt en bestraft, om alleen te aanbidden wat Hij heeft voorgeschreven, en om te geloven in wat Hij ons vertelt.

Zie ook: Een hadith die het gevaar aangeeft van het verwaarlozen van het gebed

Hoe te zitten voor de eerste tashahhud

Het is Sunnah om het vasten te verbreken tijdens de eerste tashahhud-sessie, en dit is de leer van de Shafi’is en de Hanbalis, en het is de mening van Ibn al-Qayyim, Ibn Baz en Ibn Uthaymeen voor de biddende persoon om zijn rechtervoet rechtop op de toppen van de vingers te plaatsen en de voetzolen van zijn tenen op de grond te plaatsen met hun toppen naar de Qiblah gericht, en zijn linkervoet te spreiden met de rug van haar op de grond, en hij zit aan de binnenkant. Het is Sunnah wanneer je zit voor de eerste tashahhud in een vier- en driedelig gebed, en wanneer je tussen de twee buigingen zit, en tijdens de laatste tashahhud in een dubbel gebed Ata’, hij zat met een groep metgezellen van de Profeet, moge God hem zegenen en vrede schenken. We noemden het gebed van de Profeet, moge Gods gebeden en vrede met hem zijn, en Abu Hamid al-Sa’idi zei: “Ik leerde het gebed van de Boodschapper van God, moge Gods gebeden en vrede met hem zijn, uit mijn hoofd. Ik zag hem, toen hij de takbir zei, zijn handen gelijk aan zijn schouders, en toen hij boog, strekte hij zijn handen uit. ‘Hij boog zijn knieën en boog toen zijn rug. Dus Hij hief zijn hoofd rechtop totdat alle wervels op hun plaats terugkeerden. Dus Hij knielde neer, plaatste zijn handen niet uitgespreid, noch klemde ze vast, en keek met de toppen van zijn tenen naar de qiblah. Dus Hij ging zitten in De twee rak’ah’s Hij ging zitten op Zijn been De linkerEn de juiste positie wordt in de accusatiefpositie geplaatst.(10)(11)

Zie ook: Uitspraak over het reciteren van Al-Fatihah in het gebed

De vorm van de vingers en handen tijdens de tashahhud-sessie

De positie van de handen tijdens de tashahhud heeft twee kenmerken: De eerste is dat de biddende persoon zijn rechterhandpalm op zijn rechterdij plaatst, en zijn linkerhandpalm op zijn linkerdij, en met zijn wijsvinger wijst: Het is aan hem om zijn rechterpalm op zijn rechterknie te plaatsen, wijzend met zijn wijsvinger, en zijn linkerpalm op zijn linkerknie te plaatsen, en zijn knie aan te raken met zijn hand, heeft twee kenmerken: De eerste is om alle vingers van de rechterhandpalm op elkaar te klemmen, met de wijsvinger te wijzen en de linkerhandpalm uit te strekken, en de tweede is om de pink en ringvinger op elkaar te klemmen, met de middelvinger om de duim te cirkelen en met de wijsvinger te wijzen vinger en het strekken van de linkerhandpalm, en de Soennah moet tussen deze manieren variëren bij het plaatsen van de vingers tijdens de tashahhud.(12)

Zie ook: Wat is de betekenis van het woord ‘Amin’, wat Sunnah is om te zeggen na het reciteren van Al-Fatihah?

Steek de wijsvinger op tijdens de tashahhud

De juristen verschilden van mening over het begin en het einde van het opsteken van de wijsvinger tijdens de Tashahhud, en de details ervan zijn als volgt:(13)

• Volgens sommige Hanafi’s: Hij stelt het ter sprake: “Er is geen god dan God.” Dus het nominatief geval is voor ontkenning en het nominatief geval is voor bevestiging.
• Volgens de Maliki’s: Hij tilt het op terwijl hij het van het begin van de Tashahhud naar het einde beweegt, dat wil zeggen vanaf het begin, dat is: Groeten zijn aan God, tot het einde ervan, dat is: Zijn dienaar en Zijn Boodschapper.
• Volgens de Shafi’is: Hij verhoogt het als hij zegt: “Behalve Allah” tot de status van de eerste tashahhud of de begroeting na de tweede tashahhud.
• Volgens de Hanbali’s: Hij brengt het naar voren als hij de Almachtige God noemt, zei hij Ibn Muflih In Al-Furoo’: Hij wijst herhaaldelijk met zijn wijsvinger tijdens zijn tashahhud om het monotheïsme te herhalen wanneer hij God noemt.

Zie ook: Uitleg van de hadith: De beste onder jullie is degene die de Koran leert en onderwijst

De uitspraak over iemand die per ongeluk de eerste tashahhud vergeet

Als de biddende persoon de eerste tashahhud vergeet en zich deze herinnert voordat hij rechtop gaat staan, dan gaat hij zitten voor de tashahhud en buigt niet ter aarde vanwege vergeetachtigheid. Maar als hij zich deze herinnert en de tashahhud staande heeft voltooid, keert hij niet terug naar de tashahhud, maar Hij voltooit eerder zijn gebed, maar hij buigt zich twee keer ter aarde vanwege vergeetachtigheid vóór de begroeting. Op gezag van Abdullah bin Buhayna – moge God tevreden met hem zijn – God op zijn gezag – zei hij: “De Profeet, moge Gods gebeden en vrede zij met hem. Hij leidde ons in gebed. Hij stond op voor de eerste twee rak’ahs voordat hij ging zitten, en vervolgde zijn gebed. Toen hij klaar was met zijn gebed, wachtten de mensen tot hij hem zou begroeten, dus zei hij de takbier en zei ‘Allahu Akbar’d voordat hij de groet uitsprak, hief toen zijn hoofd op, toen zei hij “Allahu Akbar” en knielde neer, toen hief hij zijn hoofd op En vrede zij met hem.(6) De Boodschapper van God, moge God hem zegenen en vrede schenken, zei: “Als een van jullie opstaat van de twee rak’ahs en de staande positie niet voltooit, laat hem dan zitten. Als hij de twee rak’ahs voltooit, moet hij niet gaan zitten en de twee buigingen van vergeetachtigheid uitvoeren.“Als hij blijft staan ​​en dan opzettelijk terugkeert, wetende dat het verboden is, zijn er twee meningen: een daarvan is dat het ongeldig is, wat de doctrine is van Al-Shafi’i en een verhaal op gezag van Ahmad, en de tweede is dat als hij terugkeert vóór de recitatie, zijn gebed niet ongeldig is, wat de bekende overlevering is op gezag van Ahmad, en als hij terugkeert na de recitatie, zijn gebed ongeldig is en de eerste mening waarschijnlijker is. en God weet het het beste.(14)

Zie ook: Een gesprek tussen twee mensen over gebed

De uitspraak over iemand die opzettelijk de eerste tashahhud verwaarloost

De geleerden verschilden van mening over de geldigheid van het gebed van iemand die opzettelijk de eerste tashahhud verliet. Volgens de Malikis is zijn gebed geldig, maar is hij een zondaar, en volgens hen heeft uitputting geen voordeel voor hem Zijn gebed is geldig, maar met de verplichting om het gebed te herhalen. Volgens de Shafi’is wordt hij, als hij opzettelijk de eerste tashahhud verlaat, gedwongen de uitputting van vergeetachtigheid uit te voeren voor de Hanbalis is ongeldig als opzettelijkheid en kennis van de regelgeving samenkomen, wetende dat het opzettelijk verwaarlozen van de eerste Tashahhud wordt beschouwd als nalatigheid in het gebed en het kleineren ervan, en het kleineren van het gebed een van de kenmerken van hypocrieten is, zei de Almachtige God: {Dus wee degenen. die bidden * degenen die nalatig zijn met hun gebed},(15) Gebed is de pijler van religie, en het is het eerste waarvoor een dienaar verantwoordelijk zal worden gehouden op de Dag der Opstanding. Er zal geen succes of voorspoed zijn voor degene die het verwaarloost.(16)

Lees ook: Wat is de betekenis van het woord ‘Amin’, wat Sunnah is om te zeggen na het reciteren van Al-Fatihah?

De uitspraak over degene die het Abrahamitische gebed uitspreekt in de eerste tashahhud

Vóór het einde van het artikel, Wat is de eerste Tashahhud, zullen we het hebben over de regelgeving over het bidden voor de Profeet in de eerste Tashahhud. Bidden voor de Profeet – moge God hem zegenen en vrede schenken – in de eerste Tashahhud is geen van beide een pilaar noch een verplichting, en wordt volgens veel geleerden niet eens aanbevolen, maar het daarin uitvoeren maakt het gebed niet ongeldig. Als hij het opzettelijk uitvoerde, omdat het een legitieme herinnering in het gebed was, voerde hij het op de verkeerde plaats uit, en de uitputting van vergeetachtigheid is niet voorgeschreven in het geval dat hij het ook onbedoeld heeft uitgevoerd, en er werd gezegd dat het wenselijk voor hem was, zei hij. Ibn Qudamah In Al-Mughni: “Het bidden tot de Profeet, moge God hem zegenen en vrede schenken, in de eerste tashahhud is iets dat het gebed niet opzettelijk ongeldig maakt.” Het komt erop neer dat het toevoegen van het Abrahamitische gebed het gebed niet ongeldig maakt , en uitputting is niet voorgeschreven als hij het opzettelijk heeft uitgevoerd, en het gebed wordt niet ongeldig verklaard als hij het uit onwetendheid deed, omdat hij door onwetendheid wordt verontschuldigd.(17)

Zie ook: Uitdrukkingen over het bidden voor de Profeet

Zo zijn we aan het einde van het artikel gekomen, waar we het over hadden Wat is de eerste tashahhud? De meest correcte formules, de uitspraken, de betekenis van de woorden, hoe je ervoor moet zitten en diverse informatie die daarmee verband houdt.