ما هو الوسواس القهري وما اسبابه واعراضه وطرق تشخيصه وعلاجه 2025

Wat is een obsessief-compulsieve stoornis? ?, aangezien een obsessief-compulsieve stoornis een van de meest voorkomende psychologische problemen is, en de persoon die eraan lijdt lijdt aan een dringende behoefte om herhaaldelijk en obsessief bepaalde handelingen uit te voeren die buiten de controle en de wil liggen, en de patiënt terugkerende gedachten en obsessies heeft die ervoor zorgen dat hem angst en denken, en in dit artikel over Referentiesite De gestelde vraag zal worden beantwoord, en de oorzaken van een obsessief-compulsieve stoornis zullen ook worden besproken, evenals een verklaring van de symptomen ervan en de methoden voor diagnose en behandeling.

Wat is een obsessief-compulsieve stoornis?

Een obsessief-compulsieve stoornis is een type veel voorkomend psychologisch probleem dat de levens van mensen die eraan lijden ernstig beïnvloedt. Mensen met een obsessief-compulsieve stoornis kunnen obsessieve gedachten of repetitief-compulsief gedrag hebben, of de patiënt kan aan beide lijden. Dwangmatig gedrag waar de persoon niet mee kan stoppen Het is bekend dat een obsessief-compulsieve stoornis geen verband houdt met gewoonten zoals nagelbijten of aanhoudende negatieve gedachten, maar dat het werk, school of sociale relaties kan beïnvloeden, en dat de aandoening ook interferentie kan veroorzaken. Het vermogen van een persoon om een ​​normaal leven te leiden omdat hij of zij geen controle heeft over zijn gedachten en gedrag. Sommige symptomen van de aandoening kunnen bij sommige mensen al vroeg beginnen, vaak rond de puberteit, en behandeling kan helpen de aandoening onder controle te houden.(1)(2)

Zie ook: De best bewezen behandeling tegen jicht in 2025 en de belangrijkste symptomen van jicht

Oorzaken van een obsessief-compulsieve stoornis

Hoewel er veel onderzoek is gedaan om de oorzaken van deze aandoening te achterhalen; De exacte oorzaken zijn echter nog niet vastgesteld en er wordt aangenomen dat de aandoening een neurobiologische basis heeft, omdat neuroimaging-onderzoeken aantonen dat de hersenen anders werken bij mensen met een obsessief-compulsieve stoornis, omdat de betrokken neurotransmitters abnormaal of uit balans zijn, ook al de stoornis is wijdverspreid onder volwassen mannen en vrouwen, behalve dat wanneer deze in de kindertijd begint, deze vaker voorkomt bij mannen dan bij vrouwen, en een groep genetische, neurologische, gedragsmatige, cognitieve en omgevingsfactoren deze stoornis kan veroorzaken. en de meest prominente van deze redenen is het volgende:(3)

Genetische oorzaken

Deze aandoening kan van generatie op generatie worden overgedragen, en familieleden van mensen die eraan lijden, kunnen vatbaarder zijn voor deze aandoening. Het is bewezen dat de symptomen matig worden overgedragen door genetische factoren, aangezien genetische factoren bijdragen aan de ontwikkeling ervan en het percentage varieert tussen 27-47%, maar het is niet geïdentificeerd en er is geen gen bekend dat OCS veroorzaakt.

Auto-immuunoorzaken

Deze aandoening kan in de kindertijd worden veroorzaakt door infectie met groep A-streptokokkenbacteriën, die ontstekingen en disfunctie van de basale ganglia veroorzaken, en de laatste jaren zijn andere ziekteverwekkers in verband gebracht, zoals de bacteriën die de ziekte van Lyme en de beroemde H1N1-griep veroorzaken. Het varkensgriepvirus is het snelle begin van een obsessief-compulsieve stoornis bij kinderen.

Gedragsoorzaken

De gedragstheorie suggereert dat mensen met OCD bepaalde objecten of situaties associëren met angst, leren die dingen te vermijden, of leren bepaalde rituelen uit te voeren om angst te verminderen. Deze angst- of ziekterituelen kunnen beginnen in tijden van grote stress, zoals het starten van een nieuwe baan of onmiddellijk na het einde van een belangrijke relatie, zodra het verband tussen het object en de angst is gelegd, en mensen met OCD de angst beginnen te vermijden. voorwerp. En de angst die hij creëert in plaats van er de confrontatie mee aan te gaan of het te willen.

Cognitieve redenen

De cognitieve theorie richt zich op de manier waarop mensen met OCS hun gedachten verkeerd begrijpen, aangezien de meeste mensen op een gegeven moment ongewenste of opdringerige gedachten hebben, maar voor mensen met OCS wordt het belang van deze gedachten overdreven, zoals bij iemand die er om geeft. In een staat van extreme stress kan het kind nieuwsgierige en obsessieve gedachten hebben over het kwaad doen, zowel opzettelijk als onopzettelijk. De meeste mensen kunnen deze gedachte negeren, maar iemand met OCS kan het belang van deze gedachte overschatten en doen alsof deze een bedreiging vormt.

Neurologische oorzaken

Een onbalans in de hersenchemicaliën serotonine en glutamaat kan een rol spelen bij de ontwikkeling van deze aandoening, omdat hersenbeeldvormingstechnieken onderzoekers in staat hebben gesteld de activiteit van specifieke delen van de hersenen te bestuderen, wat leidde tot de ontdekking dat bepaalde delen van de hersenen van elkaar verschillen. bij mensen met een obsessief-compulsieve stoornis vergeleken met anderen, en ondanks deze bevindingen is het niet precies bekend hoe deze verschillen verband houden met de ontwikkeling van OCD.

Milieu-oorzaken

Omgevingsstressoren kunnen een trigger zijn voor OCS bij mensen die de neiging hebben deze aandoening te ontwikkelen, aangezien traumatisch hersenletsel bij adolescenten en kinderen ook in verband wordt gebracht met een verhoogd risico op optreden, en uit één onderzoek bleek dat 30% van de gevallen kinderen tussen 6 en 18 jaar betreft. en traumatisch hersenletsel bij adolescenten en kinderen wordt ook in verband gebracht met een verhoogd risico op OCS. Mensen met tuberculose ontwikkelen binnen twaalf maanden na infectie obsessief-compulsieve symptomen. Mensen met OCD ervaren meestal stressvolle levensgebeurtenissen en trauma vóór het begin van de stoornis.

Zie ook: Wat is het Zika-virus, de symptomen, oorzaken, behandelingsmethoden en preventie van infectie

Symptomen van een obsessief-compulsieve stoornis

Een obsessief-compulsieve stoornis omvat vaak zowel obsessief als compulsief gedrag, maar de patiënt kan ook alleen obsessief-compulsieve symptomen ervaren of alleen compulsieve gedragssymptomen. kunnen lang duren en de routine verstoren. Persoonlijke dagelijkse activiteiten, sociale activiteiten of werk zijn onder meer:(4)

• Symptomen van een obsessief-compulsieve stoornis: Dit zijn terugkerende obsessies, aanhoudende en ongewenste gedachten, obsessies of beelden die angst of angst veroorzaken, en de patiënt kan proberen deze te negeren of ervan af te komen door dwangmatig gedrag te vertonen of bepaalde rituelen uit te voeren, die vaak obsessies zijn. Er zijn speciale onderwerpen, bijvoorbeeld:
• Angst voor besmetting of vuil, zoals angst voor besmetting door het aanraken van dingen die anderen hebben aangeraakt.
• De behoefte dat dingen georganiseerd en consistent zijn, wat tot veel stress leidt als dingen niet op een bepaalde manier georganiseerd of gearrangeerd zijn.
• Agressieve of wrede gedachten om uzelf of anderen schade toe te brengen, zoals de gedachte dat u uzelf of iemand anders schade toebrengt, zijn ongewenst en veroorzaken ongemak.
• Ongewenste gedachten, waaronder agressie, seksuele of religieuze thema’s, zoals angstgevoelens over onaangename seksuele beelden die in uw geest terugkeren.
• Symptomen van dwangmatig gedrag: Triggers bij deze stoornis zijn repetitieve activiteiten waarvan de patiënt zich noodzakelijk voelt, waarbij deelname niet plezierig is en slechts een tijdelijke verlichting van de angst kan bieden. Net als bij obsessies hebben dwanghandelingen meestal thema’s als:
• Wassen en borstelen, zoals het wassen van uw handen, totdat de huid rood en schilferig wordt.
• Inspectie en auditing, zoals het controleren of deuren permanent gesloten zijn.
• Tellen volgens bepaalde patronen.
• Het organiseren en onderhouden van het systeem, bijvoorbeeld het op dezelfde plek bewaren van ingeblikt voedsel.
• Volg een strikte routine, zoals het in stilte herhalen van een gebed, woord of zin.

Zie ook: Wat is myasthenia gravis, de symptomen, oorzaken en methoden voor diagnose en behandeling

Behandeling van obsessief-compulsieve stoornis

Er zijn veel behandelingen voor een obsessief-compulsieve stoornis, waaronder de volgende:(5)(6)(7)

Medicamenteuze behandeling

Depressieve medicijnen die vaak worden gebruikt om deze aandoening te behandelen, zijn selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI’s) waarvan het minstens twee opeenvolgende maanden kan duren voordat ze effect hebben; Het is noodzakelijk om de patiënt te waarschuwen de behandeling niet regelmatig te ondergaan en niet te stoppen, ook al verbetert hij. welzijn zonder een arts te raadplegen en kan gepaard gaan met een behandeling; Bijwerkingen waar de patiënt last van kan hebben, zoals een droge mond en braken, naast enkele zelfmoordgedachten waar de patiënt last van kan hebben, die een geleidelijke stopzetting van de behandeling vereisen onder toezicht van een arts, afhankelijk van zijn leeftijd, en de daarmee gepaard gaande symptomen met de ziekte, naast de gezondheidstoestand van de patiënt. Tot de meest prominente van deze medicijnen behoren:

• Sertraline.
• Fluoxetine.
• Clomipramine.
• Fluvoxamine.
• Paroxetine.

Cognitieve gedragstherapie

Een van de effectieve behandelingen voor een obsessief-compulsieve stoornis omvat twee soorten:

• Blootstellingsresponstherapie: Deze techniek stelt de patiënt bloot aan gedrag dat herhaling veroorzaakt, zodat hij afziet van het dwangmatige gedrag dat gewoonlijk als reactie daarop optreedt. Deze behandeling bevordert de herscholing van de hersenen en vermindert zo permanent de symptomen van OCD de handen, dus wordt hen gevraagd de deurklink in een openbare ruimte vast te houden en hun handen niet te wassen. Dit kan hem in eerste instantie stress en angst bezorgen, maar na verloop van tijd begint hij eraan te wennen en zijn obsessieve gedachten en dwangmatige gedachten onder controle te krijgen. gedragingen.
• Cognitieve therapie: Cognitieve therapie heeft tot doel de patiënt te trainen in het omgaan met de catastrofale gedachten die bij de patiënt opkomen, naast het hoge verantwoordelijkheidsgevoel dat de patiënt ervaart door effectieve en gezonde reacties op dit gedrag te volgen zonder toevlucht te nemen tot het gebruikelijke dwangmatige gedrag.
• Neurochirurgische radiologische procedures: Radiochirurgie gevolgd door diepe hersenstimulatie. Deze methode wordt gebruikt bij ernstige gevallen van obsessief-compulsieve stoornis die niet reageren op eerdere behandeling.
• Transcraniële magnetische stimulatie: Transcraniële magnetische stimulatie richt zich gewoonlijk op twee gebieden: het ene is de voorste cingulaire gyrus en wordt gestimuleerd met hoge frequentie, het andere is het pre-supplementaire motorgebied en wordt gestimuleerd met lage frequentie; Hoewel het effectief is bij de behandeling van resistente OCS, is er meer onderzoek nodig om de effectiviteit ervan op dit gebied te bewijzen.

Diagnose van een obsessief-compulsieve stoornis

Volgens de American Psychiatric Association; Er zijn verschillende criteria die kunnen worden gebruikt om deze aandoening te diagnosticeren, waarvan de belangrijkste de volgende zijn:(7)

• De patiënt vertoont obsessies of dwangmatig gedrag.
• De afwezigheid van symptomen van deze aandoening als gevolg van bepaalde medicijnen of andere psychische stoornissen.
• Een obsessief-compulsieve stoornis leidt tot mislukkingen of gebreken bij de patiënt, zowel op sociaal gebied als op het gebied van werk.

Tips voor mensen met een obsessief-compulsieve stoornis

Naast wat eerder werd vermeld over de behandeling van een obsessief-compulsieve stoornis; Opgemerkt moet worden dat zelfzorg en zelfzorg aanzienlijk bijdragen aan het verbeteren van de toestand van de patiënt, waaronder het volgende:(8)

• De behandeling moet in dezelfde voorgeschreven dosis en op het aangegeven tijdstip worden ingenomen, aangezien nalatigheid leidt tot verergering van de symptomen van de patiënt. Het is noodzakelijk om de patiënt te waarschuwen voor de noodzaak om een ​​arts te raadplegen als er een aantal bijwerkingen optreden of als hij naast de behandeling van deze aandoening ook andere medicijnen gebruikt.
• Eet regelmatig gezond voedsel, omdat onregelmatig eten leidt tot een verlaging van het suikerniveau tijdens de honger, wat een negatieve invloed heeft op de gezondheid van de patiënt, omdat hij er moe en angstig uitziet, dus de patiënt moet zich ertoe verbinden om te ontbijten en ook meerdere keren voedsel in kleine porties te eten en maaltijden, en hier zijn enkele voedingsaanbevelingen die van belang kunnen zijn voor de patiënt:
• Blijf uit de buurt van cafeïnehoudende dranken, omdat deze het angstniveau van de patiënt kunnen verhogen, inclusief thee, koffie, frisdranken en energiedrankjes.
• Eet complexe koolhydraten vanwege hun rol bij het handhaven van de bloedsuikerspiegel, inclusief groenten, fruit en granen.
• Voeg eiwitten toe aan het voedsel dat je eet, zoals eieren, vlees en bonen.
• Noten en zaden zijn rijk aan nuttige voedingsstoffen.
• Zorgen voor voldoende slaap, het creëren van een geschikte slaapomgeving, zoals gedimd licht, wegblijven van de bron van angst, naast het handhaven van de juiste kamertemperatuur om te slapen.
• Het naleven van een medisch recept dat behandeling en onthouding van alcohol, nicotine en medicijnen omvat, wat de patiënt kan misleiden dat zijn toestand verbetert, maar in werkelijkheid zal dit leiden tot een verergering van de ziekte.
• Regelmatig sporten houdt de cortisolspiegel hoog, wat kan stijgen als u last heeft van angst of angst.
• Het evalueren van de prestaties van de persoon met deze aandoening en zijn vermogen om met zijn ziekte te leven en de therapietrouw.
• Ontspan en kom van angst af door veel activiteiten te beoefenen die hieraan bijdragen, zoals meditatie, yoga, wandelen in de natuur of tekenen. Het verdient de voorkeur om dagelijks een half uur te besteden aan het beoefenen van een van de activiteiten die angst verlichten. de patiënt.
• Als u zich angstig voelt; Vraag je vrienden om hulp.

Zie ook: Wat is de parasiet die de Afrikaanse slaapziekte veroorzaakt en wat zijn de manieren om deze te behandelen en te voorkomen?

Ten slotte beantwoordt dit artikel de gestelde vraag: Wat is een obsessief-compulsieve stoornis? De discussie ging ook over de oorzaken van een obsessief-compulsieve stoornis, evenals een verklaring van de symptomen ervan en methoden voor diagnose en behandeling.